Ancak milli isim bugünlerde toplumun boksa olan ilgisizliğe çok üzülüyor ve ‘Üzüldüğüm nokta boks sporuna ilgi oldukça az. Toplumda sadece futbol varmış gibi boks sporuna hiç önem verilmiyor. Bu durum beni son derece üzüyor. Esasen yaşatılması gereken sporlar sadece futbol mudur? Başka sporlar da var ama sporlarımız öldürülüyor. Onlara göre 1. planda ekonomik yönden kazanacağı maddi çıkarlardır. Oysa bizim boks sporumuzu yaşatmak, insanlık tarihini yaşatmak gibi bir şeydir’ derken içinden gelen sesi de şu mısralarda dile getiriyor
“Geçme Namert köprüsünden

Eğilip alma dikeni
Bulamazsın benim gibi boksu seveni”

Röportaj : Hasip Celil

Hasip Celil: Sayın Şampiyonlar Şampiyonu Ali Kılınçoğlu hoş geldiniz.
Ali Kılınçoğlu: Hoş bulduk. Çok memnun oldum. Spor havasını koklayana Allah sağlık veriyor. Beden Terbiyesi Teşkilatının çeşitli birimlerinde vakit geçirmek, insanlara verilen bir ayrıcalıktır. Herkes bunun kıymetini bilsin.
Hasip Celil: Sayın Ali Kılınçoğlu Bey Memleket Gazetesi okuyucularına kendinizi tanıtımısınız?
Ali Kılınçoğlu: Konya’da doğdum 1950 yılında boksa başladım. O sıralar 8 ya da 9 yaşında idim. Kabri cennet olsun hocam İsmail Karakoçoğlu beni yetiştirdi. 12 yaşında olmama rağmen 20 yaşındaki boksörleri döver maçları kazanırdım. O da bana büyük moral veriyordu. Hayalimde olimpiyat şampiyonu ve dünya şampiyonu, Avrupa şampiyonu olmak vardı. Onun için sevgili rahmetle andığım İsmail Karakoçoğlu hocamın nezaretinde gece, gündüz çalıştım ve Konya da ilk defa olimpiyatlarda ve Avrupa şampiyonalarında milli formayı giyerek Konya’mızı temsil ettim.
Hasip Celil: Sayın hocam bütün bu kademelere ve milli sporcu unvanlarını kazandığınızda kaç seneleriydi.
Ali Kılınçoğlu: 1995 yılında 1968 Meksika olimpiyatlarına kadar faal boksörlüğüm devam etti. Daha sonra milli takımda hocalık yaparak boks yaşamım devam etti. Bu arada 1968 senesinde Milli takımı 5 altın madalya eli şampiyon yaptım. Anakara da 5 altın 3 gümüş 2 bronz madalya ile milli takımımızı balkan şampiyonu yaptım.
Hasip Celil: sayın hocam 1959 1968 yılları arasında milli takım kadrosunu hatırladığımız kadarıyla söyler misiniz? Kimler vardı?
Ali Kılınçoğlu:

51 kg da Saadettin İncesu
57 kg da Orhan Tuş
60 kg da Yeter Sevimli (Rahmetli)
63,5 kg da Ali Kılınçoğlu
67 kg da Celal Sandal (Rahmetli)
71 kg da Hasan Şekeneş

75 kg da Adnan Dinçer
81 kg da Orhan Gazioğlu
+91 kg da Hasan Fehmi Akın
Hasip Celil: bütün bunlar hocanız sayesinde oldu hocanız rahmetlinin adını bir kez daha yad edelim
Ali Kılınçoğlu: İsmail Karakoçoğlu Nur içinde yatsın çok değerli bir insandı
Hasip Celil: Almış olduğumuz derecelerinizden unvanlarınızdan ve şampiyonluklarınızdan bahsederimsiniz?
Ali Kılınçoğlu: 1968 Meksika olimpiyat şampiyonluğunda Türkiye yi temsil ettim. 57-58-62 Türkiye şampiyonuyum. İrlanda da kilomda altın aldım. Pakistan da Ziya-Ül-Hak tarafından ödüllendirildim.1962 de askere gittim. Ankara da askerliğimi yaptım. Bu esnada Dünya ordular arası şampiyonu oldum. Askerliğimi bitirdikten sonra boks yaşantıma devam ettim. Daha sonra milli takım hocalığına getirildim.
Hasip Celil: Milli takım hocalığına getirildiğinizde çok başarılara imza attığınızı biliyoruz. Bize bu başarılarınızdan bahseder misiniz?
Ali Kılınçoğlu: 1956-1966 Akdeniz oyunlarında takım halinde 1. olduk yabancı ülkelerde şampiyon olduk .çeşitli yabancı devlet adamları bize ödüller verdi.
Hasip Celil: Gerek sporculuk hayatınızda gerekse de milli takım antrenörlüğü dönemizde unutmadığınız bir hatıranızı anlatır mısınız? (sizde iz bırakan bir hatıranız)
Ali Kılınçoğlu: Romanya da Balkan Şampiyonasında 1962 senesinde, Bulgar rakibim çok hızlı dünya çapında bir boksördü. O da ters kartlıydı ve maçı kazandı. 1968 Meksika Olimpiyatlarında kura çekildi. Kurada o Bulgar tekrar bana çıktı. O anda bütün moralim bozuldu. İştahım bitti. 3 raunt oynadık ve kıl payı kazandı ve boksu bırakmaya karar aldım . Boks hayatım milli takım hocalığı ile devam etti. Başka bir anım ise şöyle 63,5 kiloda Cemal Kamacı ve Celal Sandal ile ben birbirimize rakip olduk. Bülent hoca bizi topladı. Üçünüzde çok değerli sporcularsınız 63,5 kilo olsun Celal Sandal da 67 kilo olsun Cemal Kamacı da beyde dedi 71 kg olayım. Böylece bir birimizle barış yaptık.
Hasip Celil: Yeri gelmişken sorayım, Rahmetli Celal Sandal ne zaman öldü. Rahmetli Hastamıydı?
Ali Kılınçoğlu: Celal Sandal arkadaşımız 5-6 sene önce öldü ölüm nedeni Kan kanseriydi Emniyet Müdürlüğünde komiser muavini idi. Nurlar içerisinde yatsın. En önemlisi ise Konya çocuklarını Karayolları Bölge Müdürlüğünde çalıştılar. Konya’mızın çocuklarına spora kazandırdım. Onları Balkan şampiyonu yaptım. Milli formayı giydirdim. Ancak üzüldüğüm nokta boks sporuna ilgi oldukça az. Toplumda sadece futbol varmış gibi boks sporuna hiç önem verilmiyor. Bu durum beni son derece üzüyor. Esasen yaşatılması gereken sporlar sadece futbol mudur? Başka sporlar da var ama sporlarımız öldürülüyor. Onlara göre 1. planda ekonomik yönden kazanacağı maddi çıkarlardır. Oysa bizim boks sporumuzu yaşatmak, insanlık tarihini yaşatmak gibi bir şeydir.
Hasip Celil: Hakikatten de öyle değil mi sayın hocam. Boks sporu tarih boyunca hiçbir zaman değişmedi öyle değil mi? Okuyucularımızı bu konuda ve boks terimleri hakkında bilgi verir misiniz?
Ali Kılınçoğlu: Boks sporunda 2 kategori var. 1 amatör boks 2 profesyonel boks. Değişen sadece maddi çıkar gözetmek için sporcularımız profesyonel oluyorlar. Eldivenlerinin ağırlığı 27 ONS Rinoimizin ölçüsü ise 4x4 tür. Bu andaki Caner Doğaneli Federasyon Başkanıdır. Eski tadımızın olmadığını, söylüyor. Bu durum beni çok üzüyor.
Hasip Celil: Son olarak Memleket Gazetesi okuyucularına neler söylemek istersiniz?
Ali Kılınçoğlu: Memleket gazetesi okuyucularımıza çok şey veriyor. Gazetemizi seviyoruz ve yakından takip ediyoruz. Bütün hemşerilerime saygılar ve sevgiler sunuyorum. Konya halkı gerçekten çok duyarlı Yiğidin hakkını yiğide veren bir toplumumuz var. Son olarak şu dizeleri söylemek istiyorum: “Geçme Namert köprüsünden eğilip alma dikeni bulamazsın benim gibi boksu seveni.