Trabzon deplasmanında ilk yarının sonlarına doğru skor tabelasında 1-0 Konyaspor yazıyordu…
Ama sahaya baktığımda ben bir gazeteci olarak şunu çok net hissediyordum:

“Bu maçtan 3 puan alma ihtimalimiz yok… Hatta 1 puana bile ümidim yok.”

Çünkü futbol yalnızca skor değildir; oyunun işaretleri vardır. Ve o işaretler bize kötü haberi çoktan veriyordu.

Konyaspor O Kadar Çok Gol Pozisyonu Buldu ki… Ama Gol Atacak Ayak Yok!

1-0 öndeyken belki de bu sezon en fazla gol pozisyonunu yakaladığımız anları yaşadık.
Konya:
Kanatlardan indi,
Hızlı çıktı,

Trabzon savunmasını defalarca dengesiz yakaladı.

Ama bir gerçek var:

Futbolda becerikli ayağın yoksa üretimin de, oyun üstünlüğün de, pozisyon bolluğun da bir anlamı yok.

O ikinci golü atacak kalite olmayınca Trabzon’un geri dönüşü adeta davetiye gibiydi.

Ve Beklenen Son: Trabzon Daha İlk Yarı Bitmeden Golü Buldu

Bir şehrin yüreği daha devre arasına girmeden ağzına geldi.

Trabzon skor 1-1 olduğunda hepimiz aynı şeyi düşündük:

“Bu maç burada bitmez… Bitmez çünkü biz bitiremiyoruz.”

İkinci yarı ise maalesef çoğu Konyaspor taraftarının tahmin ettiği gibi gelişti.
Trabzon bastırdı, çok rahat oynadı, skoru 3-1’e getirdi, biz ise yalnızca izledik.

Sonuç:
Konyaspor bir kez daha mağlup.
Bir kez daha darmadağın.
Bir kez daha umutları tüketen bir akşam.

Beyler Siz Ne Yapıyorsunuz?

Artık yeter!

Bu şehir, bu taraftar, bu emek… Ciddiye alınmayı hak ediyor!

Bir şehrin hevesiyle, umuduyla böyle oynanmaz.
Konyaspor bu kadar “umursamaz” bir futbolu asla hak etmiyor.

Sahada:
Mücadele yok,
Ciddiyet yok,
Odaklanma yok,
Sorumluluk yok.

Ama alınan paralara bakıyorsunuz, çoğu insanın hayal bile edemeyeceği ücretler…

Madem bu ücretleri alıyorsunuz o zaman:

“Aldığınız paranın hakkını verin!”

Bu şehir size inandı, güvendi, sahip çıktı.
Peki siz ne yaptınız?
Sahada elinizi kolunuzu sallayarak gezdiniz!

Bu Taraftarın Sabrı Bitiyor!

Konyasporlu futbolculara sesleniyorum:

Bu taraftarın sabrını taşırmayın.
Sahaya çıkıp asgari düzeyde mücadele etmek bile şu an bir lütuf gibi geliyor.

Bu takıma ruh katın, kimlik katın, karakter katın!
Yoksa kimse bu oyunun arkasında durmaz, duramaz.

Konyaspor, Trabzon’da yenilmedi… Yenildiğini bile hissettirmedi.
Çünkü yenilgi artık şaşırtmıyor.

Ama bu şehir hâlâ umut etmek istiyor.
Sizden tek beklentisi var:

Mücadele edin!
Karakter ortaya koyun!
Aldığınız paranın hakkını verin!

Bunu yapmak bu kadar zor olmamalı.