Öğretmen Odasının Çatlamış Duvarları

2008 yılında Ereğli’de neler yapılmalı? diye düşünmek için 2007 yılında Ereğli’de yeni ne yapıldı? Sorusunun cevabını bilmemiz gerekiyor.

2007 yılından kalan işler devam ederken 2008 yılı pastasından Ereğli’ye ne kadar pay alabilirizin mücadelesi her alanda verilmelidir.

KÖYDES çalışmaları 2007 yılında Ereğli’de gözle görülür şekildeydi. İl özel idareden gelen destekle bu proje köylerin başta yolları olmak üzere birçok işinde destek oldu.                                                              

Bu işlere sahiplenen çok oldu. Ben yaptım diyenden tutunda biz yaptık diyene kadar hatta muhalefettekiler bile yapılan işlerin güzelliği karşısında yapılan işlere sahip çıktı. Her neyse yapılan işler köylüye yaradı. 2008 yılında da devam etsin.

Ereğli için en önemli konuların başında eğitim geliyor. Yeni bir okulun yapılacak olması bizi çok sevindirmedi aslında. Sevindirmedi çünkü Ereğli’nin birçok acil okula ihtiyacı var. Dersliklerde açığın bilinci olan Ereğli Kaymakamı başlattığı kampanyaya hala tek katılan dahi olmaması düşündürücü bir durum. bin kişiden gelecek bin YTL ile bu derslik açıkları kapatılacaktı. Ama her zaman olduğu gibi bu kampanya da tam bir fiyasko olacak gibi. Kaymakam Bey her ne kadar Nisan ayının sonuna kadar zaman var. Ben umudumu yitirmedim dese de ben hiç umutlu değildim. Ereğli’deki zenginlerin bir gecedeki yedikleri yemek parası olduğunu bildiğim bu rakamı yatırmayacaklarını daha önce defalarca söyledim. Onun için biz yine okullarımızın devletin yapmasını bekleyeceğiz. Derslik açığını kapatmak için İl genel meclisinden destek almalıyız diye düşünüyorum. Ya da Başka bir kaynak bulunmalıdır. Kaymakam bey bu konuda ne kadar gayretlide olsa sonuç alamayacağını üzülerek söylüyorum. Geçtiğimiz günlerde Kaymakam Bey bir değerlendirme toplantısında yaptığı açıklamalarla Ereğli’nin gelişimine katkı sağlamak için görevini yaptığı ifade etti.

Kaymakam Bey Devlet Memuru olduğu halde Ereğli için mücadele ederken bu şehirde yaşayan bu şehirde çocukları yaşayacak olan insanların mücadelesini de görmek isteriz.

Kendi çıkarları için milyarları bağışlayanların eğitime neden katkı sağlamadıklarını anlamakta ben fazla güçlük çekmiyorum.

Mevlana yılı nedeniyle Cumhuriyet İlköğretim okulunda açılan Mevlana resim sergisine gittim. Resimlerin sergilendiği bölüme gittiğimde içerisinin buz gibi olduğunu gördüm. Okul müdürüne ve yardımcısına bir şey demedim ama demek ki imkânları bu kadar.

Sergiden görüntüleri aldıktan sonra öğretmenleri ziyaret edeyim diye öğretmenler odasına girdiğimde bir şok daha yaşadım. Küçücük bir oda oturacak yer yok. Duvarları çatlamış. Zannedersin Ereğli deprem bölgesi, bu odada öğrencilerini eğitecek öğretmenlerin yüzünde gülümseme eksik değildi.

Ereğli’nin göbeğinde bu okulumuz daha görkemli olmalıydı. Cumhuriyet ilköğretim okuluna yeni bir çehre kazandırmak gerekir. Müdürün ve yardımcılarının gayretiyle bir yere kadardır.

Hiçbir şey yapılmasa da öğretmenlerimizi çatlamış duvarlı öğretmen odasından kurtaralım.