Baştan borcumuzu ödeyelim. Torku Arena’da İstiklal Marşı okunurken öyle güzel bir gurur tablosu vardı ki aklıma ilk gelen “bu günleri de görecek miydik?” sorusu oldu. Önce bu güzel eseri Konya’ya kazandıran Konya Büyükşehir Belediye Başkanı ardından da maçların Konya’ya alınması talimatını veren Başbakanımız Sayın Ahmet Davutoğlu’na teşekkür ediyorum. Muhteşem bir atmosfer vardı.

Maç da bir o kadar güzel başladı. Fatih Terim olabilecek en iyi kadrolardan birini sahaya sürdü.  Letonya ilk dakikalardan ilk yarı bitene kadar sahasına hapsoldu. Volkan Şen ve Burak’ın kaçırdığı goller inanılmazdı. İlk yarıyı önde bitirseydik maç çok daha farklı olabilirdi.

Konyalı futbolseverler aslanlar gibi milli takımını destekledi. Hiç susmadılar. Bu sayede sayısız gol kaçıran Milliler’in de şevki hiç kırılmadı. Sürekli rakibin üzerine gittiler. İkinci yarının ilk dakikalarında da golün gelmediğini gören Terim iki hızlı hamle yaptı. Sağ ve sol kanattaki iki önemli oyuncuyu, Gökhan Töre ve Volkan Şen’i çıkarıp Burak’ın yanına Umut’u aldı. Sağ beke de Şener’i alıp Ozan Tufan’ı orta sahaya çekti. Kanatları daha çok kullandık.

Atakların ardı arkası kesilmedi. Hiçbir atak tesadüfi değildi. Çok iyi paslaşmalarla kaleye yaklaşıp sayısız fırsat bulduk. Ancak Letonya’nın kalecisi Vanins hayatının en iyi oyunlarından birini çıkardı. Ne yan top ne cepheden hiçbir topu geçirmedi.

75. dakikadan sonra Terim Batuhan’a endeksli olan üçüncü planını devreye sokmaya hazırlanırken hücum oyuncularının defalarca deneyip başaramadığını Selçuk İnan harika bir şutla halletti. Gol olduğunda stadyumdaki sesi, coşkuyu duymak için neler vermezdi maçı izlemeyenler. Bir yanda gol sesleri,  bir yanda “Ya Allah, Bismillah, Allahü Ekber” tezühüratları. Herşey çok güzeldi.

Ama yine o iğrenç hastalığımız hortladı ve rehavete kapılıp 90. Dakikada bütün stadyumu yıkan bir gol yedik. Yerimize çöküp kaldık. Üzüldüm ama kızmadım. Çok iyi oynadık. Herşeyi yaptık ama malesef saçma bir golle herşey berbat oldu.

Canınız sağolsun Ay Yıldızlılar. “Bismillah” demiştik, keşke sonu gelseydi.