Osman Demirci
KONYASPOR’DA İSTİKRARSIZLIK DERİNLEŞİYOR: ARTIK KARAR ZAMANI
Konyaspor – Samsunspor karşılaşması, sahada gördüğümüz oyundan fazlasını anlattı bugün. Tribünlerde maç öncesi dostluk vardı, umut vardı, heyecan vardı. Ama maçın henüz ilk dakikalarında gelen iki gol, takımın hem planını hem de moralini tamamen dağıttı. Saha içerisinde mücadele zaman zaman belirdi belirmesine; fakat kolektif oyun planı, taktik bağlılık ve kazanma ruhu bir türlü ortaya çıkmadı.
Samsunspor’un attığı 3. golden itibaren maç bitimine kadar yükselen “Recep Uçar istifa” tezahüratları, bir anlık öfke değildi.
Bu, haftalardır biriken sabrın taşma noktasıydı.
Çünkü Konyaspor’un bu sezonki görüntüsü hep aynı döngünün içinde sıkışıp kaldı:
Bir galibiyet, bir beraberlik, bir mağlubiyet…
Ne yukarı tutunabiliyor ne dibe vurup silkelenebiliyor.
Tam anlamıyla bir ileri bir geri, adeta bal yapmayan arı.
Kadro Kötü Değil Sorun Oyun Planında
Bugün sahaya çıkan kadroya bakıyorsunuz; bu ligin ortalama bir kadrosu değil.
İleride oynayan iki santrfor daha iki sene önce Beşiktaş’ın forvetiydi.
10 numaran Trabzonspor’un 10 numarası olmuş bir isim.
Kaleci, stoperler, bekler; tecrübesiz, seviyesiz oyuncular değiller.
Ama sahada gördüğümüz manzara şu:
Takımın bağlantısı yok.
Kimse nerede duracağını, topu nereye kullanacağını bilmiyor.
Oyun planı yok, yön yok, karakter yok.
Maçı izlemeyen biri yayını açsa, “Bu yeşilli takım amatör kümeden mi?” diye sorar.
Çünkü oyun karmaşık değil; kopuk.
Ve kopukluğun adı tek kelimeyle hazırlıksızlık.
Genç Jinho Jo: Parlayan Bir Işık
Bugün ilk 11’de izlediğimiz 2003 doğumlu Jinho Jo belki skor getirmedi, ama gelecek adına umut verdi.
Soğukkanlılığı, top tekniği, sorumluluk alış biçimi, oyunu yönlendirme çabası…
Ama bir kişinin karakteri koca takımı taşımaz.
Bir zincir en zayıf halkası kadar güçlüdür.
Jinho örnek oldu; fakat etrafında aynı ruh yoktu.
Recep Uçar’la Bu Yol Artık Yürünmüyor
Recep hoca kesinlikle kötü niyetli biri değil.
Emek vermiştir, çalışmıştır, uğraşmıştır.
Ama olmuyor.
Sahada bir yön yok.
Takımın psikolojisi kopuk.
Oyuncuların yüzünden yorgunluk değil, bıkkınlık okunuyor.
Taraftarın mesajı açıktır:
“Uzatmanın manası yok hocam.”
Bazı süreçler vardır ki doğrusu zararı büyümeden vedadır.
Yönetim için Not: Bu Şehrin Ruhu Var
Ömer Atiker ve yönetim kuruluna düşen görev nettir:
Bu takımın başına taraftarın bağ kuracağı, şehrin nabzını bilen, bu armanın ağırlığını taşıyacak bir teknik adam gelmelidir.
Aksi halde:
Tribün soğur,
Taraftar kopar,
Şehrin ruhu söner,
Sezon çöker.
Ve hiçbir şey, taraftarın sevgisini kaybetmekten daha ağır bir bedel değildir.
Konyaspor istikrar ister.
Konyaspor karakter ister.
Konyaspor armaya yakışan ruh ister.
Bu takım ayağa kalkmak zorunda.
Ve kalkacaksa, şimdi kalkacak.
Çünkü bu şehir, vazgeçmeyi bilmez.