İletişim teknolojileri çağındaymışız, öyle diyorlar. Teknoloji çağında olduğumuz belli de iletişim bunun neresinde?!
Eskiden bir kahvenin 40 yıl hatrı vardı; şimdilerde ise kahveyi nerede içtiğimiz hatır oldu. Vefa ve vefalı insanlar vardı; vefa kahve içim süresiyle miladını doldurdu.
Eskiden komşular bir araya gelir, turşular kurar, kış için sebzeler kuruturlardı. Hatta ‘Filan komşu bu sene kuramıyor, onunkini de biz yapalım’ der; götürülürdü. Şimdilerde kimse komşusunun ismini dahi bilmiyor.
İmece usulü nedir bilir misiniz? Geçmişte insanlar bir araya gelip, hep birlikte bir amaca yönelik hareket ederler. Hatta köylerinin okulunu/camisini yaparlardı. Hatta gençlerin düğünü bile imece usulü yapılırdı. Şimdi ise; bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın geleneği sürdürülüyor.
Ameliyat olana havlu ve kolonya götürülür, ziyaret edilir, hâl hatır sorulurdu. Şimdi ise; bir mesajla ‘geçmiş olsun’ deniliyor. Eskilerde hasta olana çorba yapılıp götürülürdü, şimdilerde ise çorba resmi gönderilmesi yetiyor!
İletişim çağı diyorlar… 160 karaktere sığar oldu insanoğlu! Eee duyguların, acıların, mutlulukların, hüzünlerin 160 karaktere sığdığı bu zamanda, insanların her şeyi geçiştirir gibi yaşamasına şaşırmamak gerek!
Uzaklara yakın, yakınlara uzak olduk! Eskiden sohbet ederken, şimdi neredeyse yanımızdakiyle mesaj yoluyla konuşacağız!. Dünyanın öbür ucuyla yüz yüze görüşürken aynı evde yaşadıklarımızın yüzündeki mimiği göremiyoruz!
Eskiden iletişim kurarken; şimdilerde iletişemiyoruz! Gözlerinizi kapatıp bir düşünün; en son kiminle sanallıktan kurtularak iletişim kurdunuz? Hani şöyle gerçek bir iletişim! O zaman şimdi hasta olanlarınıza çorba götürün, ev ahalisinin dertleriyle ilgilenin, çevrenin mutluluğunu paylaşın, ben de müsaade alayım. Haftaya görüşmek üzere….
