Yerel muhalefet meydanı boş bırakırsa…

Yerel siyaset şehir ölçeğinde faaliyet gösteren kişi ve kurumların, şehre ait sorunları ve konuları ele alarak sürdürdükleri bir yerel iktidar mücadelesiyse eğer, şehir siyasilerinin hali hazırda yaptıkları işler “yerel siyaset” pratiğinden farklı bir şey olsa gerek.

Yerel siyaset çünkü “büyük” ve “ulusal” siyasetin gölgesinde kalan ama milyonlarca insanın gündelik hayatına nüfuz eden bir ilişki ağı kuruyor. Şehirlerdeki, kasabalardaki bu ilişki ağı, o “büyük” siyasetin de kılcal damarlarını oluşturuyor. Ancak ne var ki kılcal damarlara gidişlerde sorunlar yaşanıyor. Nitelikli bir “yerel siyaset” için de sorunları bütünüyle ortadan kaldıracak operasyonlar kaçınılmaz görünmesine rağmen, sorunlu siyaset çevreleri ne yazık ki mevcut durumdan rahatsızlık duymuyor.

Konya’da yerel siyaset yapanlar, Konya’nın sorunlarına nasıl bakıyorlar hep merak etmişimdir. Yerel boyutta siyaset yapmak sadece il, ilçe delegeleri seçmek ve kongrelerde oy kullanmak, oy istemek midir? Böyle düşünen siyasetçi varsa kendisine başka yol bulmalıdır.

Yerel siyasetin başarısızlığı yerel politikalar üretilememesindedir. Sadece parti başkanlarının geldiğinde ya da seçim arifesinde hareketlenen yerel siyasetin, sair zamanlarda da dinamik bir kimliğe bürünmesi gerekiyor. Değilse havanda daha çok su dövülür.

Yerel siyasette hangi parti temsilcisi olursa olsun, bir kulağı Ankara’da bir kulağı da şehirde olmalıdır. Bizim siyasilerin en büyük sorunu iki kulaklarını da Ankara’ya vermiş olmalarıdır. Genel Başkan’ın Başbakan’a verdiği cevap; il başkanı ya da parti temsilcisi tarafından hafta sonunda ezberlenip pekiştirildikten sonra yerel basının huzurunda tekrarlanıyor. Ne Başbakan duyuyor ne de kendi genel başkanı. Sadece Ankara’nın konuşa konuşa bitiremediği ülke meselelerini yeniden tekrarlayarak bilgi ve enformasyon kirliliğine katkıda bulunuyorlar.

Neden muhalefete mensup her hangi bir partinin il başkanından ya da hanım ve gençlik kolları başkanlarından metropol ve ilçe belediyelerinin uygulamalarına yönelik olumlu ya da olumsuz bir eleştiri duymuyoruz.

Metropole geçişte sancılı bir dönem geçiren Konya, çeşitli sorunlarla boğuşurken, siyasetçiler ne yazık ki, şehrin taşıdığı sorunları taşımak-tartışmak ve çözüm önerileri getirmek lütfunda bulunmuyorlar. Herkes Ankara’dan bir şeyler yapmasını bekliyor.

Yerel siyaset, her şeyi Ankara’dan beklememektir. Bir diyalog zemini oluşturarak, iç meseleleri içerde halletmektir. Ekonomik, siyasi, sosyal, kültürel ve benzeri, neredeyse her konuda sorunlara yakın ve çözüme yönelik projelerin merkezinde olmaktır.

Muhalefetin yerel temsilcileri, muhalefet edebilecekleri yerel iktidar politikaları göremiyor olacaklar ki, esaslı bir muhalif duruş sergileyemiyor. Hal böyle olunca yerel muhalefetin sergileyeceği politik duruş, odalara ve sivil toplum örgütlerine düşüyor. Bu görüşe katılmayan varsa, son dönemde Konya’da oluşan mühendis-mimar odalarının beraberliğinden doğan “muhalefet”i nasıl okuduğunu bana söylesin. Şehirdeki “iktidar-toplum” ilişkilerindeki kopukluğun hayra alamet olmadığını düşünmekle beraber, sivil toplum örgütlerinin ve mühendis-mimar odalarının şehrin sorunları için bir araya gelmelerini alkışlamak gerekiyor.

Unutulmamalıdır ki, ilkeli ve kaliteli ‘yerel siyaset’in gelişimi yine “yerel”den başlayacaktır. Yerel siyasette gerek iktidar kanadı, gerekse muhalefet nerede ve nasıl durduğuna yeniden bakmalıdır. Siyasilerin, ülkenin siyasi ve ekonomik fotoğraflarından yerel politika üretecek çalışmalara ihtiyaçları var. Başta kendileri için…

İktidarın genel seçimlerde güven tazelemesine nasıl kesin gözüyle bakılıyorsa, -en azından anketler böyle gösteriyor- yerel muhalefet de yerel politika üretecek çalışmalar için düğmeye basmaz, yapıcı muhalefeti odalara ve STK’lara bırakırsa, yerel iktidar, kendisine bırakılan siyaset boşluğundan yeni başarılar elde edecektir. Benden söylemesi…