Konyaspor, Çaykur Rizespor karşısında bir puanı zor da olsa almayı başardı. İlk yarıyı 0–1 geride kapatan yeşil-beyazlılar, ikinci yarıda kazanılan penaltıyı Umut Nayir’in soğukkanlı vuruşuyla gole çevirerek beraberliği kurtardı.

“Kurtardı” diyorum, çünkü bugün sahada “kazanmayı zorlayan” bir Konyaspor’dan çok, “ayıp olmasın diye maçı bırakmayan” bir takım vardı.

Benim için bu maçın skoru değil; bu skorun bize gösterdiği gerçeklik önemli.

Ve o gerçeklik şudur:
Konyaspor’un kadrosu Süper Lig seviyesinde değil.

Eksikler değil, kadro planlaması konuşulmalı

Bugün Uğurcan Yazğılı sahadaydı, Tunahan Taşçı oyuna sonradan girdi.
Demek ki bazı futbolcular “eksik” listesinde değil.
Ama mesele bu değil.

Mesele şu:
Konyaspor’un eksikleri dolsa bile, bu kadro hâlâ dar, hâlâ kırılgan, hâlâ zamana ve tempoya dayanıksız.

Adil yok, Jevtovic yok, Ndao yok, Bazoer tam hazır değil…
Kanatlar üretmiyor, orta saha top kazanmıyor, savunma her pozisyonda alarm veriyor.
Yedek kulübesi maç çevirecek seviyede değil.

Böyle bir tabloda “normal futbol” oynamak bile lüks hâline geliyor.

Çağdaş Atan gerçeği görüyor

Teknik direktör Çağdaş Atan, maçlardan sonra süslü cümleler kurmuyor.
Kadro darlığından rahatsız; bunu direkt söylemese bile her kelimesine yansıyor:

“Oyuncularım elinden geleni yapıyor.”

“Bazı mevkilerde mecburiyetten aynı oyuncularla oynuyoruz.”

“Eksiklerimiz oyun planını etkiliyor.”

Bu sözler aslında bir çığlık:
“Bu kadro ile bu lig bitmez!”

Bugün sahada da bunu gördük.
İstek var, mücadele var… ama kalite farkı sahadaki her hamlede ortaya çıkıyor.

Devre arası Konyaspor’un kırılma anı olacak

Sözün özü şu:
Bu takıma devre arasında “takviye” değil,
doğru bölgelere, hemen katkı verecek, direkt 11 oyuncusu gerekiyor.

Özellikle:
Bir lider stoper
Bir savaşçı 6 numara
Üretken bir kanat oyuncusu

Bu üç hamle yapılmadan “düşme hattından uzaklaşırız” demek iyimserlik değil, hayalcilik olur.

Bugünkü maç neyi gösterdi?

Konyaspor bugün mücadele etti, pes etmedi, reaksiyon verdi…
Ama oyun olarak büyümedi.
Rizespor’un teknik direktörü bile eski hocamız Recep Uçar’dı;
bu bile maçın “hikâyesi” olarak kaldı.

Çünkü sahadaki Konyaspor kendi derdiyle boğuşuyor.

Bugün 1 puan aldık, evet…
Ama bu 1 puan bize çok daha büyük bir şeyi gösterdi:

Konyaspor’un kadrosu, Atan’ın kafasındaki oyunu taşıyacak seviyede değil.

Bu noktada yönetim devre arasına hazırlanmak zorunda.
Transfer yapılmazsa sezonun geri kalanı “puan hesaplarıyla” geçecek.

Bugünkü beraberlik, kaybedilmiş bir iki puandan çok,
Konyaspor’un geleceğine dair ciddi bir uyarıdır.

Atan’ın elindeki oyuncular elinden geleni yapıyor…
Ama bazı savaşlar moral ile değil, silahla kazanılır.

Konyaspor’un artık silaha, yani kaliteli futbolcuya ihtiyacı var.