Oğlum Enes’e zaman zaman üniversite hayalleriyle ilgili sorular soruyorum. Neler düşünüyor, aklının ucundan neler geçiyor merak ediyorum. Bir eğitimci olmanın ötesinde bir baba olarak da sorumluluğumuz, kişilik, ahlak gelişimi yanında donanımlı, becerilere sahip iyi bir Müslüman olarak çocuklarımızı yetiştirmek, yapabildiğimiz ölçüde ufuklarını açmak, bir vizyon sahibi olmalarını sağlamak. Ne ölçüde başarılı olduğumu bilemiyorum ama gayreti elimden bırakmıyorum.

Bunları sağlamak için İngiltere’de bulunduğumuz sırada, fırsat bulduğumuz her an, onu ve küçük kardeşlerini alıp müzelere, sergilere Oxford’dan Cambridge’e, SOAS’dan LSE den King’s College vb üniversitelere götürdüm. İleride gözünde büyümesin buralar, bak, her şey mümkün gibi yaşının üzerinde nutuklar da atmış olabilirim. Sorun değil. Bilmiyorum belleklerinde ne kaldı?

Henüz dokuzuncu sınıfta iken ona insan üniversite okuyacaksa İstanbul’da okumalı diye nasihatler veriyorum. Çünkü insanın kişisel gelişimine, kişiliğine, özgüvenine, donanımına üniversite kadar ve hatta daha fazla üniversitenin içinde bulunduğu şehir katkıda bulunur diye düşünüyorum. Üniversite yetiştirir ve diploma verir, şehir temel altyapısı, ulaşım imkanları, toplantıları, kültür sanat organizasyonları, toplantıları, mukim akademisyenleri, yazarları, gazetecileri, medyası, kitapçıları, dergileri ile insanı zenginleştirir ve vizyon katar. Bu anlamda Konya gerçekten büyük bir atılım içinde.

MEBKAM

Biz öğrenciyken bu kadar çok imkan yoktu. Okul dışı zamanlardaki entelektüel ilgimizi kitapçılara gelen hocalarla yaptığımız sohbetlerle karşılar, orada karşılaşıp tanıştığımız kişilerle ortak ilgi alanımızı paylaşır, dostluklar kurardık. Bu anlamda, bahçesi yıkılıncaya kadar TYB Konya Şubesi bir okul ve paylaşım, tanışma, kaynaşma mekanı özelliğini korumuştu. Orada, içinde bulunduğum süre içinde benim için aslolan programın kendisinden çok program öncesi ve sonrasında yapılan sohbetlerdi. Salonlarda bu sıcaklık sağlanamıyor ya da bana öyle geliyor. O yüzden sıklıkla Çizgi Kitabevine, arada da Mahalle Mektebi Dergisine uğruyorum. Nasibe kim ve hangi sohbet düşerse, hiç bir şey olmazsa bir kitap karıştırıyorum. Neyse.

Şehrin Tasarım Atölyesi tabelasını gördüğümde bende bir şey çağrıştırmamıştı. Neler yapılıyor diye merak etmiştim. Güzel bir mekana benziyor. Halen kapıdan içeri adım atmışlığım da yok. Ancak, gazetelerde gördüğüm  Meram Düşünce Akademisi’nin haberi beni heyecanlandırmıştı.  Haber şöyleydi : “ MEBKAM Başkanı Prof. Dr. Erdal BAYKAN'dan alınan bilgiye göre; Maturidi, Tehafüt, Mesnevi ve Konevi konularını kapsayan Klasik İslam Düşüncesi Atölyesi’nde Prof. Dr. Hasan Hüseyin Bircan'ın koordinatörlüğünde Prof. Dr. Bilal Kuşpınar, Prof. Dr. Ramazan Altıntaş ve Bekir Şahin hocalar yer alacaklar. Şeriati, Aliya, Attas konularını kapsayan Çağdaş İslam Düşünce Atölyesi Doç. Dr. Mahmut Hakkı Akın'ın koordinatörlüğünde Y. Doç. Dr. Faruk Karaaslan ve Y. Doç. Dr. Ferhat Tekin hocalar ders verecekler. Nurettin Topçu, Said Halim Paşa ve Şerif Mardin konu başlıklarının işleneceği Türk Düşünce Atölyesi’ni ise Doç. Dr. Mehmet Birekul, Doç. Dr. Mahmut Hakkı Akın ve Y. Doç. Dr. Faruk Karaaslan yürütürken; Tarih Usulü, Selçuklu Osmanlı Modernleşmesi konu başlıklarının olduğu Tarih Atölyesi’nde Prof. Dr. Caner Arabacı, Doç. Dr. Mehmet Ali Hacıgökmen ve Doç. Dr. Bekir Biçer hocalarımız yürütecekler. Arapça, Farsça ve Osmanlıca derslerinin işleneceği Dil Atölyesi’nde ise Prof. Dr. Ali Temizel, Prof. Dr. Kemal Özcan ve Esra Yardımcı hocalar yer alacaklar. Uzman Betül Ok'un koordinatörlüğünü yapacağı Edebiyat Atölyesi’ni ise Ahmet Topbaş, Ahmet Melih Karauğuz, Ebuzer Çınar ve Ali Güney yürütecekler. Müzik Atölyesi’nde ise koordinatör Mürşit Subaşı şefliğinde koro çalışması yapılacak.” Bu akademiye emeği geçenleri kutluyorum. Gerçekten güzel konular, konu başlıkları, konuşmacılar. Bir de zorunlu olduğu için değil gönüllü olarak bu derslere katılan öğrencilerle harika işler yapılır, verim alınır. Prof.Dr.Erdal Baykan ve ekibini tebrik ederim.

Her gün birçok etkinliğin gerçekleştirildiği Konya’da bunun ötesine geçerek, düzenli, ardışık ve sistematik programların yapılması, kültür sanat düşünce programlarının bir üst aşamaya geçtiğinin ya da geçmesi gerektiğinin bir göstergesidir. Katılımcılarda sadece farkındalık oluşturmanın ötesinde dinleyiciyi yetiştirici, beceri kazandırıcı bir misyon gözetilmesi gerekiyor. Bu anlamda TİMAV’ın İlham Okumaları en sistematik olanı olsa gerek. Kılıçarslan Gençlik Merkezi ve Talha Bayrakçı Kültür Merkezi de oldukça aktif görünüyor. Belki bir ara da bunlara değiniriz. Oğluma tavsiyemi yeniden gözden geçireceğim.