Elif Çakır - Akşam

“Yok artık, Osman!”

Osman Yağmurdereli demiş ki: “Diyelim ki, yeni evleniyorum; 25 yaşındayım, kız da 20 yaşında. Karımın türbanlı olmasını tercih ederdim.”

Bir de bunu müthiş bir fantezi ile renklendirmiş: “Evlendiğimizde, saçının telini yalnız benim göreceğim bir eşim olsun isterdim. Bana özel olması açısından! Akşam evine geliyorsun, karının saçını yalnız sen görüyorsun.”

Ne günlere geldik Yarabbim.

Yağmurdereli’nin bu sözleri üzerine hemen haber yapmış Milliyet. Birlikte çalıştığı bayan sanatçıların görüşlerini almış. Hepsi de şaşkınlık içindeymiş.

“Türbanlı bir eş istediğini sanmıyorum. Siyaset için söylemiştir o sözü” demiş Betül Şahin de.

Hani artık türbanlı eşi olanlar bürokraside ve siyasette iyi yerlere geliyor düşüncesi hakim ya.

Böyle bir zamanda bu sözler yanlış anlaşılmaya müsaittir.

“Acaba Osman Abi bir görev mi bekliyor” diye düşündüm ben de röportajını okurken.

Samimi düşünceleri ise tabii ki saygısızlık etmek haddimiz değil.

Ama sözlerindeki tutarsızlık insanı düşündürmüyor değil.

“Bugünkü eşimin elli yaşında kapanmasını kastetmiyorum” diyor bir yandan.

Zaten kadınlar da kocaları istediği için örtünmüyorlar. Konumuz bu değil.

Ama madem bu kadar saç fantezisi var, 21 yıldır kocasının bir dediğini iki etmeyen Esin Hanım, son cümlesi ile hem röportajı hem de beni bitirdi. “Yok artık, Osman!”