27 Eylül akşamı itibariyle Avrupa Parlamentosu'ndaki (AP) siyasi gruplar tarafından hazırlanan Türkiye ile ilgili karar tasarısı, genel kurulda oylanarak kabul edildi. Oylamada, bu tanımanın AB üyeliği için önkoşul olması da istendi. Tasarı lehinde 356, aleyhinde 181 oy kullanıldı. Bu karar Türkiye’nin de imzaladığı AB’nin genişleme süreci ile ilgiliydi.Bu karar tasarısı çerçevesinde yapılan başka bir oylamada, Türkiye'nin sözde Ermeni soykırımını tanıması çağrısında bulunuldu. Tasarının hukuki geçerliliği bulunmuyor. Reuters haber ajansı, kabul edilen bu tasarının Türkiye'yi çok kızdıracağı yorumunu yaptı. Tasarının hukuki geçerliliğinin olmaması bizi gerçekten de rahatlattı. Tüm ülkede bir bayram havası esti. Ya bu kararın hukuki geçerliliği olsaydı ne yapardık? Bu kararların rahatça çıkmasına karşılık, görüşmelere esas olacak belgelerin hazırlanmasına bile razı olmayanların bugün gerçek yüzlerini göreceğiz. Yıllardır gündeme gelip parlamentodan geçmeyen Ermeni Soykırımı tasarısının bir anda sessiz ve derinden kolayca geçmesi sizi şaşırtmasın. Bu tarz kararlar artık son derece kolay ve hızlı olarak geçer. Siz kendi ülkenizde kendinize küfür edilmesine bu kadar sessiz kalırsanız, başkalarını da bekleyin. İflas etmiş Dışişleri Bakanlığı’nın ne cevap vereceğini, nasıl bir tavır takınacağını gerçekten merak ediyorum. Cumhuriyet tarihinde hiç bu kadar dış politikada aciz kaldığımız bir dönem olmamıştı. Dışişleri Bakanı’nın Avrupalılarca övülmesinde bir gerekçe var anlaşılan. Avrupa karşısında elini verenlerin nasıl da kolunu alamadığını anladınız mı?Osmanlı’da Son Ermeni filmi çevrilmeden önce mahkeme tarafından yasaklanınca, toplantılarda bizim sosyal demokratlar, yani sonradan oldukları için kabak çiçeği gibi açılanlar “Kendine bu kadar zarar veren bir başka ülke olamaz” demişlerdi. Gerçekten de, olmayan bir olayın tek taraflı zırlayanları kendilerinden başka konuşacak kimsenin olmadığı dikensiz gül bahçelerinde gezerek kinlerini döktüler. Zırlayanlar diyorum, bunun bir manası var. Biz çocuğumuzun ağlamasından rahatsız olunca “zırlama” deriz. Eskiden Osmanlı’ya yardım için ricaya gelenlere eğer İslam ise ağlayanlar, gayrimüslim ise zırlayanlar denirdi. Bunu da bir not olarak aktarmakta fayda var.Şimdi bir de Ankara kriterlerini uygulamak amacında olan bir ülkede Ermeniler konusunda neler yapılıyor? İhlas Haber Ajansı’nın geçtiği bir haber. Ermenilere zulüm yaptığı iddiasıyla asılan Boğazlıyan Kaymakamı ve Yozgat Mutasarrıf Vekili, "Milli Şehit" Kemal Bey'e ölümünün 86. yılında, görev yaptığı Boğazlıyan Kaymakamlığı önüne yapılan Kaymakam Kemal Bey Anıtı törenle açıldı. Törene, Boğazlıyan Kaymakamı Nurettin Kakillioğlu, Kültür ve Turizm Bakanlığı Müsteşarı Mustafa İsen, Güzel Sanatlar Genel Müdürü Bayram Bilge Tokel, Kaymakam Kemal Bey'in yeğeni Necdet Erkmeniş, Yozgat Belediye Başkanı Yusuf Başer, Boğazlıyan Belediye Başkan Vekili Tekin Sungur, daire müdürleri, Kaymakam Kemal Beyi İlköğretim Okulu öğrencileri ve çok sayıda vatandaş katıldı. Törene Yozgat Valisi Gökhan Sözer ve milletvekillerinin katılmaması dikkat çekti. Umarım örnek kötü olmamıştır.Bu kadar siyasi rüşvete rağmen batılı hala bir şeyler daha koparman amacında. Hiç vazgeçmeden ve bıkmadan saldırıyor. İngiltere’nin iyi rollerde, diğerlerinin kötü rolde olmasına bakmayın. Oynanan oyun iyi polis, kötü polis senaryosundan başka bir şey değil.Kopenhag Kriterleri’ni Ankara Kriterleri yapar devam ederiz demek pek bir hoş da, içi boş, anlamlı değil. Muhatabın olmadıktan sonra kime neyi, neyi kabul ettireceksin? The Guardian gazetesi, AB'nin hemen Irak'ın yanıbaşındaki bir Müslüman ülkede atık suların ıslahından Kürt azınlığın haklarına kadar 80 bin sayfalık AB yönetmeliği ile sessiz bir şekilde rejim değişikliği gerçekleştirdiğine dikkat çekti. The Guardian'daki yorum yazısında bunun 'ucuz, gönüllü ve bu nedenle uzun ömürlü' bir rejim değişikliği tarzı olduğu ifade edildi. Bu ülkenin yüz yıllık kazanımlarını, kaymağını satarak satış müdürlüğü yapanların Ankara kriterlerinden anladığı bu ise, o zaman başka.Olay bu kadar da değil. Yıllardır verilen sözler ve tavizlerin bir bedeli olacak. Şimdi aktaracağım yazı ve internet sitesi de bu bedel karşılığında Avrupa’nın Ankara’dan beklediklerini anlatıyor. İnternette bir site var: www.megarevma.net. Site patrikhanenin resmi görüşlerini aktarıyor. Giderek artan tempoda ekümeniklik iddalarının ne kadar gerçekçi olduğunu ve bir hak olduğunu yazıyor. Sitenin /patrikhane-29k sayfasında bir yazı var. İçinde öyle bir paragraf vardı ki, siz onu okuduktan sonra Ankara kriterlerinin ne anlama geldiğini anlıyorsunuz. Aynen aktarıyorum. “Dinin ve inancın ne demek olduğunu bilen Adalet ve Kalkınma Partisi (AKP) hükümeti, Patrikhanenin (Ruhban okulunun yeniden faaliyete geçmesi, vakıf malları) ve genelde tüm gayrimüslim yurttaşların karşılaştıkları çağdışı sorunlara kalıcı çözümler bulmaya hazır gibi görünmektedir. Bu yeni yaklaşım içerde gayrimüslim yurttaşların kamu otoritesine olan güvenlerini artıracağı gibi ülkenin Avrupa ve bölgedeki konumuna da güçlendirecektir.” Siz daha baştan kaybetmişsiniz, ama haberiniz yok. Azınlıkların sorunlarıyla ilğilenmekten, onları çözmeye çabalamaktan elleri nasırlananların, ülkedeki İslam’ın problemleri konusunda neler yapacaklarını gerçekten merak etmeye başladım..Sadrazam Mehmet Paşa’nın her olay karşısında kılı kırk yaran tutumundan bıkanlar bir gün paşaya sormuşlar. Neden her şeyi bu kadar ince eleyip sık dokuyorsunuz? Kimden korkuyorsunuz? Mehmet Paşa cevap vermiş. Tarihten. İbret alınması gerekecek bir cümle.Günümüzde propoganda metotları ve beyin yönlendirme mekanizmalarıyla bazı yalanları doğru göstermek, tam tabiriyle yutturmak mümkündür. Ama yarın bunları daha salim kafa ile okuyanlara, dinleyenlere bu yalanları anlatmak, yutturmak mümkün değildir. Bu sebepten bence AKP gelecek seçimlerde kaybedeceği oylardan ziyade tarih yorumcularını düşünmelidir. Çünkü onlar çok insafsız olacaktır.