Türkiye’deki hadiselere bakarken, dış güçlerin etkilerinden sıkça dem vurulur.

Bazılarımız da bu ‘dış güçler’ ifadesini komik bir zan olarak görür.

Oysa özellikle içinde bulunduğu coğrafya ve rolü Türkiye’yi dış güçlerin hayallerine açık hale getirmiştir.

Son hükümet olaylarında da sıkça duyduğumuz bir şey var: İsrail ve ABD, Türkiye’nin İran’a yaklaşmasını istemiyor. Bir de Türkiye’nin İsrail’e karşı son yıllardaki tavrı da bu ülkelerin endişelerini artırıyor. Dolayısıyla Türkiye’deki hemen her çalkalanmada konunun bu devletlere uzandığını söylememiz şakalaşarak küçülecek bir hadise değil.

***

2. Abdülhamit’in 1 Mart Vakası ile İttihatçılar tarafından tahttan indirilip Selanik'e gönderilmesini ‘tarih derslerinde’ bizlere nasıl öğrettiklerini bir hatırlayın. Bir de Sultan II. Abdülhamid'in, bu dönemde Suriye'deki hocası Mahmut Ebu Şamat'a yazdığı mektuptaki cümleleri vicdanınızda yoklayın. Jön Türklerin giriştikleri hadisenin bağlantıları ile bugünkü bağlantılarının neredeyse hiç değişmediğini göreceksiniz.

***

2. Abdülhamit’in mektubunun bir bölümü şöyle:

Şu mühim meseleyi zat-ı reşadetpenahilerine ve zat-ı semahatpenahilerin emsali ukulü selim sahiplerine tarihî bir emanet olarak arz ederim ki, ben Hilâfet-i İslâmiyeyi hiçbir sebeple terk etmedim.

Ancak ve ancak 'Jön Türk' ismiyle maruf ve meşhur olan İttihat Cemiyeti'nin rüesasının tazyik ve tehdidiyle Hilâfet-i İslâmiyeyi terke mecbur edildim. Bu ittihatçılar, Arazi-i Mukaddese ve Filistin'de Yahudiler için bir vatan-ı kavmî kabul ve tasdik etmediğim için ısrarlarında devam ettiler.

Bu ısrarlarına ve tehditlerine rağmen ben de katiyen bu teklifi kabul etmedim. Bilâhare yüz elli milyon altun İngiliz lirası vereceklerini vaat ettiler. Bu teklifi dahi katiyen reddettim ve kendilerine şu sözle mukabelede bulundum: 'Değil yüz elli milyon İngiliz lirası, dünya dolusu altın verseniz bu tekliflerinizi katiyen kabul etmem! Ben otuz seneden fazla bir müddetle Millet-i İslâmiye'ye ve Ümmet-i Muhammediye'ye hizmet ettim. Bütün Müslümanların ve salatin ve Hulefa-i İslâmiyeden aba ve ecdadımın sahifelerini karartmam ve binaenaleyh bu tekliflerinizi mutlaka kabul etmem' diye kat''î cevap verdikten sonra hal'imde ittifak ettiler.

Ve beni Selanik'e göndereceklerini bildirdiler. Bu son tekliflerini kabul ettim ve Allah Teâla'ya hamd ettim ki ve ederim ki; Devlet-i Osmaniyye ve Alem-i İslâm'a ebedî bir leke olacak olan tekliflerini, yani Arazi-i Mukaddese ve Filistin'de Yahudi devleti kurulmasını kabul etmedim. İşte bundan sonra olan oldu. Ve bundan dolayı da Mevlâ-yı Müteal Hazretlerine hamd ederim.

***

Dün 2. Abdülhamit’e Filistin'de Yahudi devleti kurdurmak isteyenler, bugün de Türkiye’den bu işgallere göz yummasını istiyor.

Göz yummayanı da dün Selanik’e sürgün, bugün de hükümetten düşürmekle tehdit ediyorlar.

***

Dün TÜSİAR’ın yaptığı anketi yayımladık.

Haftalardır Türkiye’nin ‘şok’ kesildiği operasyon hadisesine Konyalının bakışı alışıldık.

“Sevdim mi tam severim” denilen duygudan başkası değil…

Soru: 17 Aralıkta yapılan yolsuzluk ve rüşvet operasyonu ile ilgili sizin görüşünüz nedir?

Cevap: Yüzde 71,1 oranında ‘Yolsuzluk ve rüşvet yok’ şeklinde.

***

Aslında haberde yer almayan bir başka soru daha var.

“Size göre Türkiye’nin en temel sorunu nedir ?”

Bu soruya oluşturulan gündem çerçevesinde bir cevap gelmesi beklenmez mi?

Fakat Konyalılar yüzde 20,6 oranında ‘Eğitim Sistemi’ diye cevap vermişler.

İşsizlik 2. sırada bir sorun olarak değerlendirilmiş.

“Rüşvet ve Yolsuzluk” diyenlerin oranı ise sadece yüzde 2,7.

Ankete göre Konyalı seçmen AK Parti hükümetinin yolsuzluk yapacağına inanmıyor.

Sonuç özetle bu.

***

Şöyle bir cümle bize yakışmaz:

Hâşâ! Ülke iyi gidiyor, yolsuzluk ve rüşvet olsa ne olmasa ne!

Elbette gerekli mekanizmaların çalışmasıyla ‘yolsuzlukla’ mücadele en iyi şekilde yapılmalıdır.

Fakat milletin iradesine yönelik çalışmalar da Türkiye’nin enerjisinden götürüyor.

Ne var ki Konyalılar 2. Abdülhamit’in başına gelenlerin bugün Başbakan Erdoğan’ın da başına gelmesini istemiyor.

‘Yolsuzluk ve rüşvet’ dalgasını yutmuyor.