Sevgili okurlarım, bu hafta sizlere yeni kaleme aldığımı ‘İnsan’ şiirimi takdim etmenin gururunu yaşıyorum…

İnsan

Birbirine sıkıca kenetlenmiş

Zincirler topluluğunun,

Esiridir bazen insan

Hatta çoğu zaman.

Kıramaz o zincirleri

Ya da kırmak istemez.

Ya da! Kolayına gelir içindeki karanlığa sığınmak

Yaşamak! Zinciri boynunda taşıyarak

Küçülür, küçülür, küçülür de

Ahsen-i takvimde yaratılan insan

Gözü görmez, kulağı duymaz,

Gönlü hissetmez bu cihanı.

Varoluşundaki hikayeyi

Aklı anlamaz olur.

Tanınmaz olur bu alemde

Ve artık düşmüştür esfel-i safiline

DİLŞÂD