Ege Bölgesi’nde giderek etkisini artıran kuraklık, barajların kritik seviyelere inmesine ve bazı ilçelerde su kesintilerine yol açarken, Yaşar Üniversitesi İnşaat Mühendisliği Bölümü Öğretim Üyesi Doç. Dr. Jafar Safari yürütücülüğünde yapılan bilimsel araştırma geleceğe dair çarpıcı senaryolar ortaya koydu.

CMIP6 iklim modeli verilerinin kullanıldığı çalışmada, orta (SSP2-4.5) ve yüksek (SSP5-8.5) emisyon senaryoları incelendi. Analizlere göre, 2070-2099 döneminde kurak ay sayısı orta senaryoda yüzde 26, yüksek senaryoda ise yüzde 40’a kadar artış gösterebilir.

Verimli havzalar tehdit altında

Araştırma, 2041-2100 yılları arasında en yüksek kuraklık riskinin Büyük Menderes Havzası (Aydın-Denizli-Muğla hattı) ile Küçük Menderes’in batı kesimlerinde (Çeşme, Seferihisar, Selçuk çevresi) görüleceğini ortaya koyuyor. Bu bölgelerde 160 ayı aşan kuraklık dönemleri öngörülüyor. Ayrıca 15 aya kadar sürebilen uzun kuraklıkların tarımsal üretim, içme suyu ve ekosistem açısından ciddi tehditler yaratabileceği vurgulanıyor.

Doç. Dr. Safari, “İzmir’in tarım, içme suyu ve ekosistem dengesi açısından büyük risk altında olduğunu söyleyebiliriz. İklim değişikliği artık soyut bir kavram değil. Adaptasyon ve bütüncül su yönetimi politikaları acilen devreye alınmalı” dedi.

Çözüm önerileri

Doç. Dr. Safari, alınması gereken önlemleri şu şekilde sıraladı:

• Yeraltı su kaynaklarının sürdürülebilir kullanımı için izleme ve sınırlama sistemleri geliştirilmeli.

• Tarımsal sulamada modern ve su tasarruflu teknikler yaygınlaştırılmalı.

• Şehir şebekelerindeki su kaçakları hızla önlenmeli.

• Kuraklık erken uyarı sistemleri kurulmalı.

• İklim projeksiyonlarına dayalı uzun vadeli su yönetim planları hazırlanmalı.

• Yenilenebilir enerji yatırımları artırılmalı, karbon ayak izi azaltılmalı.

• Atık sular tarımda kullanılmalı, deniz suyu arıtma tesisleri devreye alınmalı.