yazar-8
Aslan Payı…
Ben geçenki yazım da
İlk hikâyemizi üzerine alınıp kendini “Posbıyıklı dangalak tavşan” yerine koyacak amma kişi varmış da haberimiz yokmuş. Ya da arkadaşlarını tavşan yerine koyan bir sürü insan… Neyse bundan sonra da alınacak ve yakıştıracaklar olacaktır.
Bu gün yazacağımız hikâyeyi bakalım kimler sahiplenecek. Ereğli adına Aslan olmak isteyenin çok olacağını düşünüyorum. Ereğli’ye 2008 yılında Ankara’da dağıtılacak Aslan payından istiyoruz. Hepsi bizim olmasın ama “Aslan Payı” Ereğli’nin olsun. 2008 yılına Ereğli için bir kez daha çağrı yaparak girmek istiyorum. “Gelin bir olalım, birlik olalım. Payımıza düşeni gelecekte bu şehirde yaşayacak evlatlarımız için alalım. Kavgalardan uzak, dedikodusuz, hoşgörü çerçevesinde sevginin baki olduğu bir ortamda ‘Aslan Payı’na uzanalım. Bu vesileyle Tüm dünya da yaşayan mustazaf insanların, Ülkemin, Konya’nın ve Ereğli’nin 2008 yılında olması gerektiği kadar mutlu olmalarını Allah’tan diliyorum.
İşte hikâyemiz;
Evvel zaman içinde bir gün, Kısrak, keçi ve kız kardeşleri koyun, Bir aslanla birlik olmuşlar. Yaman bir aslanmış bu, çevrenin derebeyi. Kazançta da, kayıpta da ortağız demişler.
Ertesi gün bir geyik düşmüş nasılsa Keçinin kurduğu ağlara. Hemen ortaklarına haber salmış keçi. Toplanmışlar hemen ve aslan Pençeleriyle sayıp ortakları tek tek -Dört kişiyiz, demiş bu avı paylaşacak. Der demez de dörde bölüvermiş geyiği.
Birinci parçayı kendine ayırmış, tabii Aslan payı olarak: -Bu parça benim, demiş, biliyorsunuz neden; Benim adım aslan da ondan.
Buna karşı bir diyeceğiniz olamaz sanırım. Yasaya göre ikinci parça da benim hakkım.
Dileyen kitapta yerini bulur:
En güçlü kimse en haklı odur. Üçüncü parça en değerli ortağın olacak Ben değilim de kim o en değerli ortak!
Dördüncü parçaya gelince, ha, bak! O parçaya el uzatanın Kafasını koparırım, inanın!
***
İlerleyen günlerde 2007 yılının değerlendirmelerini yaparak ‘Aslan Payı’ndan ne düşmüş bize göreceğiz…
