Bazen sinirlendiğimizde öfkelendiğimizde kızdığımızda, bazı insanımsı yaratıklara eşek demek, eşeklere yapılmış hakaret oluyor.
Hemen yaşanmış bir öykü ile başlayalım yazımıza.
1950’li yıllarda Amerikalı mühendisler gelmişler Türkiye’ye.
(Küçük Amerika olacağız diye ilk heveslendiğimiz günler… )
Bir kısım imar çalışmalarına rehberlik ediyorlarmış. O zamanlarda bizde yol güzergahını belirleyecek alet de yok, eleman da yok.
Nafia mühendisleri eşeği yokuşa sürmüşler, arkasından elemanlar şeritmetre çekiyo ve eşeğin ayak izlerine kazık çakıp istikamet belirliyorlarmış. Bunu gören Amerikalı mühendis, şaşkın şaşkın bakmış, pratiği kavrayamamış ve sormuş:
– Ne yapıyorlar ki böyle? demiş.
– Mühendis bey, rampada yolun güzergahını belirliyorlar ya.
– Nasıl yani, anlayamadım?
– Siz ciddi misiniz.? Diye şaşkınlık içinde tekrar sormuş
– Türkiye’deki nafia mühendisleri oranın köylüsü bakın mühendis bey demiş ; Eşek belirli bir eğimin
(% 7 bilimsel) üstüne çıkmaz biz de eşeğin izinden kazık çakıp rampadaki yol güzergahı belirleriz işte biz hep böyle yaparız mühendis bey demişler.
Amerikalı katıla katıla gülmeye başlamış. Yatışınca da sormuş:
– Pekiii, eşek bulamazsanız ne yapıyorsunuz?
Yetkili cevap vermiş:
– Amerika’dan mühendis getirtiyoruz……!
Bakın sevgili okurlar ,
Eşek bir defa gittiği yolu unutmaz.
Bu yüzden değerli develere bile kılavuzluk yaparlar.
Eşek, bir mühendis gibi yokuşları matematiksel bir eğimle katederek, kısa mesafeleri de virajları da en az yorulacağınız şekilde hesaplar yapar.
Eşek, bir kere düştüğü çukura ikinci kez düşmediği gibi, bir kere bastığı bataklığa da bir daha basmaz.
Eşek, sıpasını doğururken kimseden yardım almaz, bakımını ve eğitimini kendisi verir.
Eşek, kendine iyilik yapanı da, kötülük yapanı da asla unutmaz.
Eşeğin gözleri harikadır, yakından bakınca içinde kaybolur gidersiniz.
Kısacası birine eşşoğlueşek, eşek derken dikkat edin .
EŞEK iŞTE DEYİP DE GEÇMEYİN….!