Bir hayatın her anında birbirimizle sınanırız, kedimizle sınanırız

Fahri Kubilay

Modern akıl olarak tarif edilen düşünme tarzının engellilere bakış açısını düşündüm. 

Dünyayı bir doğa olayı İnsana, endüstriyel bir ürün gibi bakan aklı.

Özür ve özürlüye tasarım hatası veya hatalı imalat gibi bakan aklı.

"Yük" veya "hurda" olarak gören küstahça kibrin eseri olan "üstün insan" tezi bir tür "Süpermen" insana, endüstriyel bir mamul gibi bakan aklı  düşündüm  ve insan olmaktan  utandım..

Hemen kendime gelip insanlara yol gösterici olan kitabımızı Kuran-ı düşündüm. Fiziki özrü,  bir özürlülük olarak görmeyen anlayışla  kendime  gelip  rabbime şükrettim..   Şu ayetler aklıma  geldi "Sağırdırlar, dilsizdirler, kördürler; artık dönemezler" der. Buradaki "sağır, dilsiz, kör" tabiî ki kulağı, dili ve gözü değil, gönül kulağı, dili ve gözü olduğunu tefekkür ettim.

Tarih  gözümün önünden  geçti  Mekke'nin ileri gelenlerine İslam'ı tebliğ  eden Hz Peygabere (sav)  gelip soru soran bir âmâ ile ilgili inen  abese süresini düşündüm.: "Kendisine âmâ gelince, yüzünü astı ve başını çevirdi: Nereden biliyorsun; belki de o arınacaktı; veya öğüt verilecek ve verilen öğüt kendisine faydalı olacaktı?"

İşbu ayetlerin kendisi sebebiyle indiği "İbn Ümmi Mektum" Hz. Peygamber tarafından bir savaş sırasında Medine'ye vali olarak atanmasını. Bu tür izahları çoğaltabiliriz. Ancak, önce kendimizi önyargılarından kurtarmamız şart.

Mesela; başta sıhhati ve tüm organlarımız olmak üzere, sahip olduğumuz hiçbir şeyi  bir bedel ödeyerek  sahip olmadık, aksine bu nimetler bize alemlerin  rabbi tarafından  bahşedildiğini bilmemiz  gerekiyor. Öyle ya, kim ödedi gözünün, kulağının, elinin, ayağının, aklının ve ruhunun bedelini? Hiç kimse.

Herkes sonsuzca açılmış ilahi bir kredi ile doğuyor. İsterse inkar etsin, gerçek değişmez. İnkâr eden nankörlüğünü tescillemiş olur. İnsan, Allah'tan alacaklı değil, O'na borçludur.  Gerçek dindarlık, "Allah'a olan borçluluk bilinci"dir. Allah insana sahip olduğu her şeyi armağan etmiştir. Armağan sahibi isterse armağan etmez, isterse kısmen eder. İnsanın, O'ndan alacağı varmış da tahsil edememiş havasına girmesi, haddini bilmezliktir.

İnanç sistemimize göre ise dünya  bir imtihan Salonu?dur. Sınanmak kaderimizdir. Birbirimizle sınanırız, kedimizle sınanırız. Bazen fazlamızla sınanırız, bazen noksanımızla.

Özürlünün kendisi özrüyle sınanır, yakınları onunla sınanır, biz onların tümüyle sınanırız. Asıl noksanlık, özürlülük, sakatlık, bu hakikati anlamaktan aciz olmaktır.

İlk yorum yazan siz olun
UYARI: Çok uzun metinler, küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,Türkçe karakter kullanılmayan yorumlar onaylanmamaktadır.