İçenlere ölümsüzlük bağışladığına, verdiğine inanılan efsanevi sudur. İskender-i Zülkarneyn, söz konusu suyu çok aramışsa da bulamamış veziri olan Hızır bulmuş ve kana kana içmiş, arkadaşı İlyas’a da içirmiştir. Bu sebeple, adı geçen bu iki insan ölümsüzlüğe kavuştuklarından kıyamete kadar yaşayacakladır.
Doğu ve Batı dünyasında, çok eskiden beri varlığına inanılan 'abı- hayat', Türkçe’nin eski ve yeni edebiyat eserlerinde zengin anlamlar çağrıştıracak şekilde karşımıza çıkan bir mazmundur. Ab-ı hayvan, ab-ı beka, ab-ı cavid, ab-ı cavidani, ab-ı zingedan, ab-ı İskender tabirleri de “ab-ı hayat” yerine, onunla aynı anlamda kullanılmıştır. Tavavvuf’ta zaman zaman hakiki aşkı; mürşid-i kamilin aklı doğrultan, gönlü uyandıran, sözlerini ve nazarını ifade etmek için de 'ab-ı hayat' tabiri kullanılır.
"Evliyânın bâtınları, kalbleri âb-ı hayâttır. Bir katre (bir damla) tadan, ölümsüz hayâtı bulmuş ve sonsuz seâdete, mutluluğa kavuşmuş olur."
İmâm-ı Rabbânî