Seni acı’ndan tanır dünya.

Sen ki;

Acısı katmerleşmiş, senelerdir zulüm üstüne zulüm, abluka üstüne abluka görmüşsün.

Sen ki;

Özgür olana değin yüzünü gizlemiş Hanzala.

Sen ki;

Mescidini kirletmek isteyen girmiş kanlı postallara meydan okudun!

Sen AKSA onurunu canın pahasına korudun!

Tekerlekli sandalyesinde vurulacak kadar korkuttun zalimi, zulmü.

Sen ki;

Karların çok olduğu dağlarında ilmek ilmek mücadele verdin!

Afganistan esaret altında nefes almasın diye kanınla karlara şehadet yazdın!

Seni tanır dünya!

Çığlıklarından, semaya kalkan avuçlarından, yalnızlığından seni tanır dünya!

Sen ki;

Bosna’da bir başına kalmışsın.

Birleşmiş  Menfaatçilerin çiçek olmuş vaziyette izlediği sahneydin.

Kadınların çığlıklarından, kadınların kararmış umutlarından tanırım!

Sen ki;

Etiyopya’da, Afrika’da bir başına bırakıldın.

Ödüllük bir fotoğraf kadrajına düşsen de sana el uzanmadı.

Vicdanları hırpaladın, rahatsız ettin, kararan vicdanlara dokundun!

Sen ki;

Çeçenistan için savaşsan da, zulmüne baş kaldırsan da hep hırpalanandın!

Herkesin gözü önünde ama kimsenin görmediği!

O sendin!

Sendin, acıdığını senden başkası, benden başkası bilmedi.

Sen ki;

Bangladeş’sin!

Âlimlerin bir bir sallandırılırken sehpalarda susturulan insanlık ve taraflı insan hakları savunuları seyr etti!

Seyredilecek değer verildi!

Sen ki;

İbrahim’in ateşle imtihanını 21’nci yy. yaşayan Doğu Türkistan’sın, Myanmar’sın..!

Sen şimdi;

Dünya’nın gözü önünde işlenen insanlık suçusun!

Çocukları annelerinden, anneleri çocuklarından ayıran ağrısın!

Sen dünyanın açık hava tiyatrosu, sinemasısın!

Sen bir rejimin insanlık ayıbısın!

Sen insanlığı, insandan sıyıran acı bir savaşsın!

Sen Halep’sin!

Sen bendensin, ben sendenim!

Benim Çanakkale’deki mücadelem sensin, 15 Temmuz davam sensin, Kurtuluş Mücadelem Sensin!

Senin Halep’te akan kanın benim kanım!

Çünkü SEN BENSİN! BEN SENİM!

Seni de tanır dünyabeni de tanır!

Sana da düşman dünya bana düşman!

Sende bensin bende sen!

İnancımız, acımız, kavgamız, derdimiz, davamız bir.

Düşünsene;

Neden Halep? Neden Kerkük?

Neden Filistin?

Neden İstanbul?

Neden 15 temmuz?

Bizans toplandı İslam'a savaş açıyor!
 

Sana benden yakın, bana senden yakın kimsecikler yok. Olmaz da.

Çünkü ben seni inancından, Müslümanlığından tanırım!

Şimdi kardeşim ben senin acılarından, sen benim umudumdan tut!

Şimdi kardeşim; Kardeş olalım!

Yarınlar güzel olsun diye…