Konya da manevi  bir DEPRASYON var. Sabaha karşı bir  YILDIZ  KAYDI…HUZUR’u İLAHİYE’ye doğru,Yer mahzun gök  mahzun zerratı cıhan endişeli.

           İncinmeden, incitmeden, gönül erbabı ilim ve irfan sahibi ,Hacı Veyis Zade  Hocamızın ebediyete intikalı  ile bütün Dünyada yanıp ttuşuyor yürekler.

           Bir insan selidir aldı yürüdü Konya,ya karşı. Dağdan taştan, ucan kuşdan , geliyor, geliyor gözü yaşlı bağrı yanık boynu bükük çaresiz sessiz sedasız. Konya Konya olalı böyle bir cemaati görmüş değil.

           O kavuşmuş idi  Mevlasına.Sağlığında her hali bir keramet idi. Ummanı Bahri, Allahın en yakın dostlarından. Allah gani gani rahmet eylesin…

          Hocamızın en yakın talebelerinden Kadınhan, lı hacı Mevlüt anlattı ben not aldımTeberrüken sunuyorum.Kerametle ilgilidir.

          Hocanın Aziziye camiini kıldırdığı tarihlerde talebeleri ve müritleri arasında  hocaya çok yakın olduğum sıralarda  idi..Bir gün yatsı namazımızın dan camiden dışarı çıkarkan, bizlere veda ettikten sonra  evinin yoluna taraf değil Mevlana tarafına doğru yürüyerek gitmiş idi. Bizlr evimize dağılıp gittik. Lakin Caminin Gayyumu Temzlik işlerine bakan kişi  HACI HASAN EFENDİ  hocanın bu hareketinden şüphelenir. Gecenin bu karanlığında biraz uzaktan hocanın nereye gittiğini ve ne yapacağını  anlamak için gizlice takip eder.Hoca Mevlana Türbesinin kıblesinde  kaldırımın kıblesinde Sankukası bulunan  HACI AŞIK ŞEMİ nin mezarı başında biraz meşgul olduktan sonra Üçler mezarlığının  kapısına gelir. Kapı kilitlidir. Mubarek eli ile kilidi bir silkeler  kilit açılır.

           Hoca açılan kapıdan içeriye girer ve ileriye doğru yürür.Gayyum gizlice kapıya kadar gelmiştir. Hocanın mezarlığın içinde yürüyüp kaybolduğunu görmüştür. Fakat Gayyum korkusundan mezarlığa bir adım dahi atamaz.

          İkinci gün sabah namazından sonra HOCA GAYYUMA SORAR.  Mezarlığın kapısına kadar geldin sonra mezarlığın içinden neden arkamdan gelmedin  der. Gayyam utanır. Sonra cevaplar. KORKTUM. Diye cevap verir. Hoca önünde ben vardım neden korktun ben varken korkulur mu hiç  diyerek  hoca BİR KERAMETİNİ DAHA İZHAR buyurur.