TOKAT (AA) - EKBER TÜRKOĞLU - Tokat'ta 53 yıldır yazmacılık ile uğraşan 64 yaşındaki Ömer Yaşın, mesleğini aktaracak çırak bulamamanın üzüntüsünü yaşıyor.

Yaşın, AA muhabirine yaptığı açıklamada, babasının maddi durumunun iyi olmaması üzerine 1962 yılında yazmacılık mesleğine çırak olarak başladığını anlatarak, "53 yıldır bu meslekle uğraşıyorum. 1974 yılına kadar çırak ve kalfa olarak çalıştım. Ardından ustalığa yükseldim. 1977 yılında da işveren oldum" dedi.

Eski yazmacılar hanında bir dükkan kiralayarak iş hayatına atıldığını dile getiren Yaşın, 38 yıldır işveren olarak mesleğine devam ettiğini, oğlunun da kendisiyle beraber çalıştığını ifade etti. Yaşın, "En büyük sıkıntımız, peşimizden çırak yetişmemesi. Bizlerden sonra bu sanatta çırak yetişmiyor. Çırak yetişmezse bu sanat ölecek. Handa el baskısı ile yazmacılık yapan 2 iş yeri kaldık" diye konuştu.

- "Teknolojiye ayak uyduramadık"

Yaşın, yazmacılığın mesleğinin talep görmemesinde birçok nedeni bulunduğunu belirterek, şöyle dedi:

"Teknolojinin gelişmesi bizim işi çok fazla etkiledi. 1997 yılında meslek makineleşti. Bizim yazmalar fabrikaya girdi. Teknolojiye ayak uyduramadık. Maddi olarak müsait değildik. El sanatı ile işimizi yapmaya devam ettik. Ekmeğimizi bu şekilde bulduk. 1997 yılına kadar çok iyi iş oldu. Bu meslekte 500 bin çalışan vardı. Makine işin içine girince birçok kişi mesleği bıraktı. Biz de o zaman ancak ekmek paramızı kazanıyorduk."

İşler azalınca başa örtülen yazmadan sonra baskılı elbise işine girdiklerini anlatan Yaşın, "Bundan verim aldık. Kumaşlarımızın yüzde 100 pamuklu olmasından dolayı oldukça talep var. Çalıştığımız kalıplar ıhlamur ağacından yapılıyor. Başka ağaçtan kalıp olmaz. Bu kalıpları Tokat'ta 4 kişi yapıyor. Elimizde 150 yıllık kalıplar var" diye konuştu.

AA