Genelde insanlar emekli olduğu,yetki ve etkileri azaldığı zaman önemsenmezler,hatırlanmazlar.Makamlarda olanların çoğu bir gün kendisinin de aynı durumda olacağını düşünemezler.Hele hele o makamda olan kişi görev yaptığı ilin öz çocuğu değilse ondan zaten fazla bir vefakarlık beklenmez!Çünkü o,emeklilik sonrası o şehrin kaldırımlarında yürüyemeyeceği için bu yönü ile de kendini fazlası ile sorumluda hissetmez.

   Geçen hafta başında,27 yıl çalıştığım Gençlik ve Spor İl Müdürlüğü’nde birkaç gün sonrası için emekli olanların davet edildiği iftar yemeği talebi geldi.Mutlaka gitmeliydim.Teşkilâtın şu anda ki müdürü Ömer ERSÖZ hemşehrim olduğu için benim gitmemem düşünülemezdi.Gerek davete icap etmek sünnettir,gerekse hemşehrimi yalnız bırakmamış olurum,ayrıca uzun yıllar kader birliği ettiğim 10-15 mesai arkadaşlarımı da görmüş olurum,eskileri yad etmiş oluruz düşüncesiyle sabah gittiğim Ankara’dan hızlı tren sayesinde de işimi görüp program gereği 9 Ağustos 2012 Perşembe günü iftar saatinden 5-10 dakika önce müdürlüğümüzün yeni yemekhanesinde hazır bulundum.

   Tahminimin aksine  40 kişi gelmiş ve birbirleriyle tokalaşıyor,hal hatır soruyorlardı.Sıraya bende girdim ve eski arkadaşlarla tek tek görüştüm.Bende sonra gelenlerle sayı daha da arttı,sanırım 50’yi aşmıştık.Bu iyi bir sayıydı.Ben 15 kişi beklerken 50’yi aşkın emekli personel ordaydı.

   İftar yaklaşınca bizim Kolombo (Mehmet ŞAHİN),Kur’anı Kerim’den kısa bir sayfa okudu,hemen akabinde de ezan okundu,iftarlar açıldı.Bir taraftan yemekler yenirken diğer taraftan da hatıralar tazelendi.

   Bir film şeridi gibi 1969 yılı güz ayında arkadaşım Mehmet  ÖZDİL’in aracılığı ile atletizm sporu ile tanışan sonra antrenörlük devamında da Şube Müdürlüğü görevim gözümün önünden geçti.Muhakkak ki orada olan herkes için durum aynıydı.

   İlk milli atletlerimden yemekhane sorumlusu Hüseyin KIYAK,aşçı Yusuf TAM ve diğer sorumluların hazırladığı yemekler her zamanki gibi çoğu lokantada görülmeyen lezzetteydi.

   İlk odacım Taşkent’li Emin ALTINKAYA,Evrakçımız Mehmet PEKOĞLU,Halil KOÇ,Mustafa KÜLTÜR,Çim sahalarımızın yıldızı Mustafa AKPOLAT,Mutemet Mustafa ÖZKAN,Demir Atölyemizin cevahir ustası Niyazi DERELİ,Ağabeyi amatör futbolcuların Kadir Ağası,Bisiklet antrenörü Sadık KELEŞ,Teknisyenler Hasan KÖKSOY,Ali Naim GÜLCAN,Ömer NERGİZ,Özel Kalem Aynur MELİK……..daha kimler kimler.

   Diğer taraftan olmayan bazı isimlerden Müdürümüz Vezir BALCIOĞLU,kadim arkadaşım Mustafa DÜNDAR,Hasan KAYIMKAYA ağabeyimiz,Remzi BÜLBÜL,Keser kardeşler gibi eksik olanlarda birer birer gözümüzden geçerken rahmetli olan Hafız Hasan KIZILOK,Şoför Abdullah BÜYÜKYILDIRIM,Dr.Gürel TURAN,Mühendis Özgen YÜKSEL gibi birkaç ismi hüzünle hatırlayıverdik.

   Yemeğin sonuna doğru bu hoş manzarayı görüp duygulanan eski jimnastik antrenörümüz İhsan SOYALP ve Demir atölyemizin ustalarından futbol antrenörü Hüseyin AKIN birer teşekkür konuşması yaptılar.Bütün bu olup bitenleri gururla takip eden genç Müdür Ömer ERSÖZ konuşmasında şu iadelere yer verdi.

   “1 Eylül 1987 günü personel servisinde yazılan yazı ile Tesisler Şube Müdürlüğü’nde memur olarak ilk görevime başlamıştım.Belirli kademelerden geçerek şimdiki makamımız Müdürlük için ter döküyoruz.Sizleri burada görmek bize haz verdi.Hoş geldiniz,bizi şenlendirdiniz”

   Program topluca hatıra resmiyle son buldu.

   Sporun içinden gelen,teşkilâtın en tabanından başlayarak Müdür olan Ömer ERSÖZ kardeşimi kutluyorum.Zaten ona da bu yakışırdı.Ahde vefa gösterip biz emeklileri unutmadığı için tüm arkadaşlarım adına teşekkür ediyorum.

   Bu anlayışla görevini sürdürenler gibi sende emeklilik sonrası iyi olarak anılır,Konya kaldırımlarında gururla dolaşabilirsin.