Rusya Devlet Başkanı Putin, ABD ve Avrupa ülkelerinin Rusya’yı izole etme çabalarına rağmen 2018 Mayıs ayı içerisinde Japonya Başbakanı Abe, Fransa Cumhurbaşkanı Macron, Almanya Başbakanı Merkel, Orta Afrika Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı, Bulgaristan Cumhurbaşkanı Radev, Hindistan Başbakanı Modi, Suriye Cumhurbaşkanı Esed, Moldova Cumhurbaşkanı Dodon, Kazakistan Devlet Başkanı Nazarbayev, Ermenistan Başbakanı Paşinyan ve İsrail Başbakanı Netanyahu ile yüzyüze görüşmelerde bulunarak bu çevrelemenin bir yararı olmayacağını göstermiş oldu.

Rusya’nın İsrail ile olan yakın ilişkileri ve İsrail’e tavır alamaması bir taraftan Rusya’yı Ortadoğu’da koruyucu güç olmaktan çıkarırken diğer taraftan da ABD’nin Rusya’ya karşı saldırılarına İsrail’i kalkan yapmak istediğini de gösteriyor.

Rusya, Türkiye’deki sermayeyi kendi ülkesine taşıyor.

Rusya, ABD ve Batı’nın ekonomik saldırılarına karşı milli ekonomi modelini benimseyerek tüm ithalat ürünlerinin Rusya’da üretilmesi için teşvik paketini son 2 yıldır yoğun biçimde uyguluyor. Bu ekonomi modelini uygularken diğer taraftan da ülke dışındaki devlet yatırımlarının satarak sermayenin ülkeye dönüşünü sağlamaya çalışıyor. Rusya, ABD’nin Rusya’ya karşı hem dolar üzerinden hem de enerji alanında yaptırım uygulayacağı beklentisiyle önlemler alıyor. Putin’in Almanya Başbakanı Merkel ile görüşmesinde Kuzey Akım-2 doğalgaz hattının hızlandırılması konusunda uzlaştıklarını biliyoruz.

Rusya, ayrıca Fransa ile enerji konusunda işbirliği yaparak ABD’ye karşı Avrupa’da Almanya-Fransa duvarıyla karşılık vermek istiyor. Fransız Total şirketinin Rus özel doğalgaz devi Novatek’in Arktik Sıvılaştırılmış Doğalgaz Projesi 2’ye yüzde 10’luk payla ortak olması aslında ABD’ye bir cevap denebilir

İsrail lobisi ve Türkiye’den kaçan terör örgütü üyeleri ABD’yi Türkiye’ye karşı yaptırım uygulamaya teşvik etseler de ABD’de önemli çevreler bunun Türkiye’yi tamamıyla kaybetmek anlamına geleceği endişesiyle karşı çıkıyorlar. Hatta bu çevreler Menbiç üzerinden yapılacak anlaşmanın başlangıç olmasını tavsiye ederek Suriye’de Türkiye ile yeniden çalışılması gerektiği konusunda ısrarlılar.

Avrasya Ekonomik Birliği teklifi gelebilir.

ABD’nin olumlu veya olumsuz bir Türkiye planı olduğu anlaşılıyor. Rusya’nın planlı bir Türkiye politikası olmadığını söylemeliyiz. Rusya’nın Türkiye’yi Avrasya’da tutma için elinde bir koz var aslında. Avrasya Ekonomik Birliği’ne Türkiye ve Azerbaycan’ı entegre etmeye çalışırsa hem Dağlık Karabağ krizi sulh ile çözülmüş olur hem de Türkiye ile birlikte stratejik bir vizyon ortaya çıkabilir. Diğer türlü Türkiye-Rusya ilişkileri uzun süreli olmayacaktır.