Kaş yaparken göz çıkarmak….

Engellilerin Sınavlara girişiyle  ilgili devletimiz bir iyilik yapmak istemiş.  Engellileri “özel” insanlar  olarak nitelediği için onların YDS gibi KPDS gibi sınavlarda  aynı yerde sınavlara girmesini, aynı okulda sınava tabii tutulmasını bunun daha  makul bir şey olduğunu düşünmüş.

Ancak devletimizin bu güzelliğiyle ilgili  birkaç küçük sorunla karşı karşıyayız.

Birincisi; bütün engellilerin aynı okulda sınava giriyor olması onlara bir okulun tahsis edilmiş olması engellinin oturduğu evle sınava gireceği okul arasındaki mesafeyi uzatmış durumda.

Çünkü engellilerin belirli semtlerde  tek bir okulda sınava giriyor olması özellikle büyükşehirlerde yaşayan engelliler açısından büyük bir zorluk içermektedir.

Engelli, mahallesindeki okulda sınava girmek yerine bilmem kaç kilometre uzaktaki okula gitmek gibi bir garabetle karşı karşıya.

Bazı yerlerde toplu ulaşım yok, arabası olan engelli anahtarını telefonunu cüzdanını bir yere teslim edemeyeceği için arabayla gidemiyor zaten. Bu nedenle ya taksiye binecek bir de bu masrafı çekecek ya da toplu ulaşıma binecek ki her okulun önünden otobüs ya da minibüs geçmiyor.

Kaş yaparken göz çıkarmak herhalde böyle bir şey olsa gerek.

Yapılması gereken engellilerin okullarını ayırmak değil, engelliye en yakın okulda sınava girmesini sağlamaktır.

İkincisi bütün engellilerin aynı okulda toplanıyor olması engellilerin psikolojilerini de olumsuz yönde etkilemektedir. Bu engellilerle ilgili pozitif bir ayrımcılık yerine engelliyi ötekileştiren bir manzara arz etmektedir.

 Ben bir engelli olarak bunu çok bariz bir şekilde yaşadığımı belirtmek istiyorum.  Orada engelliler adeta bir kampta gibi kendini hissetmektedirler.

Engelli sınavlarının engellilerin hepsinin bir arada olduğu okullara yönlendirilmesi belirli okullarda yapılması engellilerin psikolojilerini derinden etkileyen bir durumdur. 

Engellilerin normal olmadıklarının başka bir şekilde dile getirilmesidir.

Biz meseleleri sürekli böyle çözüyoruz. Okullar olmasa ne güzel olur,  Marifin sorunları çözülür diyen zihniyetin bir başka yansıması. Bunu yetkililer göz önüne almalıdır.

Engelli sınavıyla ilgili diğer bir husus engellinin kullandığı bir takım yardımcı araçların sınav sırasında yanında bulundurulmasına konulan engel.

 Sınav sırasında bastonlarınız yanınızda olamaz diyorlar. Dışarıya bırakmanız gerekir diyorlar.  Böyle bir saçma şey olabilir mi?

Normal bir insana ayağın yanında olamaz, kolun yanında olamaz demekle bunu söylemek aynı şey.

Engelliler özel muamele değil normal muamele istiyorlar. Engelliler bu sınavdaki gariplikleri görünce  gölge etmeyin başka ihsan etmeyiz noktasına gelmiş durumdalar.

Engellilere farkındalığı engellilere engellerinin olduğunu hatırlatarak gerçekleştiremeyiz. Sadece onların yaralarını daha çok deşeriz.

Maalesef engellinin sınavı Allah tarafından verilen engeline sabretmekle bitmiyor.

Bir de Engelilerin karşısında bu tip garip uygulamalar çıkıyor. Böyle  girdikleri bu sınavlarda “normal” olanların ilginç uygulamalarıyla sınava tabi tutuluyorlar. Lütfen makul olanı yapmaya başlayalım, normal olanı yapalım.  Engellilerin dünya sınavına bir de sizin bu garip uygulamalarınız eklenmesin. 

Önceki ve Sonraki Yazılar